Geschiedenis zakynthos:

Men neemt aan, dat de eerste inwoners van Zakynthos de Achaeërs waren, die einde 16de eeuw voor Christus van de Peloponnesos waren overgestoken.

In historische tijden hoorde het eiland eerst aan Athene toe, vervolgens aan Sparta en tenslotte namen de Macedoniërs het in bezit. Het werd in het begin van de 2de eeuw voor Christus door de Romeinen veroverd, die het autonomie verleenden. Later braken de lange Byzantijnse jaren aan, waarin het eiland aan vele aanvallen en verwoestingen bloot heeft gestaan.

Ten tijde van de val van Konstantinopel (1453) was Zakynthos onder heerschappij van het Huis van Orsini, maar in 1485 wordt het ingenomen door de Venetianen, die er meer dan 300 jaar de macht zouden uitoefenen.

De Venetianen legden er hun wetten op en verdeelden de inwoners in drie categorieën: de edelen (nobili), die werden opgenomen in het "Gouden Boek" (Libro d'Oro), de burgers (civili) en het gemene volk (popolari). Het volk kwam in 1630 in opstand tegen de uitbuiting en onderdrukking door de edelen, maar deze revolutie werd in bloed gesmoord.

In 1797 werden de Venetianen verdreven door de Fransen, die vervolgens de edelen negeerden en het bestuur over het eiland in handen van burgemeesters legden, onder toezicht van een Franse Gouverneur. Het volk vierde feest, zij waren bevrijd van de Venetianen en hun aanhang, en het Gouden Boek werd verbrand op het Plein van Agios Markos in Zakynthos.

De Franse aanwezigheid op het eiland was echter maar van korte duur. In 1798 komt het eiland onder Russisch-Turkse heerschappij en uiteindelijk wordt er in 1800 de Ionische Republiek uitgeroepen, waarmee er voor het eerst sprake is van een onafhankelijke Griekse staat.
 

 
In 1807 valt Zakynthos in handen van de keizersgezinde Fransen en twee jaar later verviel het aan de Engelsen (1809), die Zakynthos uitriepen tot hoofdstad van de Ionische Staat. Onder deze Engelse overheersing en ondanks Engelse tegenstand, steunde Zakynthos het vanaf 1821 opstandige Griekenland zoveel mogelijk. Uiteindelijk werd Zakynthos tezamen met de andere Ionische Eilanden in 1864 bij Griekenland gevoegd.

Zakynthos en overheersers:

Zakynthos is een Grieks eiland dat door de eeuwen heen verschillende overheersers heeft gekend. Niet alleen de Venetianen, maar ook de Fransen, Russen, Engelsen en Portugezen hebben geregeerd over het eiland. Zakynthos is een eiland met een grote en rijke geschiedenis. U vindt er cultuur en veel natuurschoon, maar helaas zeer weinig oudheidkundige werken. Deze zijn tijdens de vele aardbevingen verloren gegaan. Zakynthos is het meest zuidelijke van de Ionische Eilanden. 

De Venetianen gaven het eiland de erenaam 'Zante', Fior di Levante, bloem van de Levant. Op oude kaarten komt men het eiland dan ook bijna altijd tegen als Zante. Het eiland ligt twintig kilometer ten westen van de Peloponessos, vlak voor de ingang van de Golf van Korinthe. In de loop van de geschiedenis is er vaak gevochten om deze strategische ligging. Achtereenvolgens waren dat Athene en Sparta, Macedonië en Rome, de Vandalen, De Saracenen, de Normandiërs en de Turken, die het eiland probeerden in te nemen. Het moderne tijdperk begon voor het eiland met de heerschappij van de Italiaanse Orsini's in de dertiende eeuw. Tijdens de Venetiaanse overheersing van 1489 tot aan de overwinning van Napoleon in 1797, was er spraken van een culturele bloeitijd. In augustus 1953 werd het oude gedeelte van Zakynthos-stad door een aardbeving verwoest. Van de hoofdstad bleef weinig over door de branden die als gevolg van de aardbeving uitbraken. De Griekse regering verklaarde het eiland onbewoonbaar. 

Het Zante van vandaag is een reconstructie in Venetiaanse stijl, grotendeels volgens origineel patroon. Herrinneringen aan het legendarische Zante vindt men nog in de straten, de pleinen, de haven en op de heuvel bij het fort. Enkele meters van de kade en de haven, waar de veerboten uit Kilini aankomen, ligt het Solomosplein. Met een standbeeld van Dionyssos Solomos, de dichter die het Griekse volkslied schreef in Lofos Strani op Zakynthos. Hier vinden we ook de bibliotheek waar foto's van het Zakynthos van voor 1953 (voor de aardbeving) te bewonderen zijn en foto's van de verwoeste stad. De omvang van het drama dat zich toen heeft afgespeeld, wordt zo wel heel erg duidelijk. In het postbyzantijnse museum bevinden zich vele kunstwerken, die werden gered uit de puinhopen van de door de aardbeving verwoeste kerken. 

Op het Marcusplein staat de Sint Marcus kerk, dit is de enige katholieke kerk op Zakynthos. Er wordt éénmaal per week op zondag een katholieke dienst gelezen. Naast dit charmante kerkje staat het aan Solomos en andere beroemdheden van Zakynthos gewijde museum. Aan de andere kant van de haven, in zuidelijke richting, staat de kerk van de heilige Dionyssos. 

Het is een Grieks orthodoxe kerk. U vindt hier geen beelden. Maar het interieur van deze kerk is wel versierd met schitterend houtsnijwerk. De stoffelijke resten van de in 1622 overleden beschermheilige van het eiland, Agios Dionyssos, worden in deze kerk bewaard. Ze zijn te vinden in een schitterende sarcofaag die achter in de kerk staat. 

Bovenop een heuvel staat nog steeds het middeleeuwse fort 'oud Zakynthos'. Hier geniet u van een schitterend uitzicht over het eiland en de omliggende zee. De aarde van het eiland beeft nog regelmatig. De aardkorst is hier zwak. Sinds 1953 bouwt men echter de huizen op een speciale manier: nooit aan elkaar vast en van gewapend beton. Deze solide bouw is bestand tegen 'normale' aardbevingen. De huizen zullen pas instorten bij een aardbeving die het hele eiland van de aardbodem zal doen verdwijnen. Gelukkig wordt een ramp van zo'n omvang niet verwacht!