Het eiland Zakynthos heeft tijdens de laatste eeuwen veel tot de artistieke, intellectuele en culturele evolutie van Griekenland bijgedragen. Verscheidene Zakynthische intellectuelen en kunstenaars hebben het culturele leven van Griekenland op alle gebied - van brieven tot kunst - beïnvloed. De oude traditie van het eiland, dat dankzij zijn geografische positie, een belangrijk cultureel centrum was, wat ook in moderne tijden is gebleken.     

In de moderne tijden, begint het schrijven van brieven op het eiland in de 15de eeuw. Verscheidene werken van Zakynthische auteurs, zowel poëzie als proza, worden gepubliceerd in Venetië en worden beroemd zowel onder Grieken als andere Europeanen. Als resultaat van deze heldere interesse in onderwijs en cultuur, wordt de eerste Academie van Griekenland gevestigd in Zante, in de vroege 17de eeuw en in 1815 wordt deze gevolgd door de Academie van Vrije Zuidelijke Eilanden, die zijn zetel op het eiland heeft.

 
De 19de eeuw is de gouden eeuw van het intellectuele leven van het eiland. Het is tijdens deze eeuw dat de twee eminente Zakyntische dichters, Andreas Calvos en Dionyssios Solomos leefden en werkten. In 1864 wordt het lange gedicht van Dionyssios Solomos „Hymne aan Vrijheid", dat op muziek is gezet door Nicolaos Mantzaros, afkomstig van Corfu, het Volkslied van Griekenland. De werken van Dionyssios Solomos hebben de Griekse literatuur sterk beïnvloed, waaruit de oprichting van de School van Eptanissa voortvloeide (Ionische eilanden).

Onder de belangrijkste auteurs en dichters mogen wij niet vergeten om de Italiaanse dichter Hugo Foscolo, van oorsprong Zakynthiër en Gregorios Xenopoulos, auteur, journalist en lid van de Griekse Academie, te vermelden.

De muziek is een ander belangrijk gebied in de cultuur van Zakynthos. De "cantate" is een zuiver lokale muziek idiomatische uitdrukking, die zowel in volksmuziek als in stukken van bekende componisten wordt uitgewerkt. Hetzelfde gebeurt met "arechia" (een valse uitspraak van de Italiaanse term een "orrechio", literaire betekenis „door het oor", een soort volkslied in vier delen. De ononderbroken culturele uitwisseling met het westen, hoofdzakelijk Italië, heeft de muziektraditie en de smaak van de bewoners op het eiland sterk beïnvloed. De opera en de operette waren geliefde soorten muziek in Zakynthos en vormden een schakel tussen de adel en de rest van de bewoners. Aldus, in 1815 werd de eerste School van de Muziek opgericht in Griekenland, terwijl in 1896, tijdens de eerste Olympische spelen van moderne tijden, de muziekband van Zakynthos aan de gebeurtenis deelnam. Het was de periode, waarin de van oorsprong Zakynthische componisten als Domeneginis Kapnissis en anderen in Europa beroemd werden. 

Het theater, met zijn sterke invloeden van het Italiaanse volkstheater, dat op het eiland opbloeit, vooral tijdens de periode van Venetiaanse overheersing. De verovering van Kreta door Ottomanen (1669) bevorderde de ontwikkeling van het theater in Zakynthos, omdat er toen vele auteurs en andere kunstenaars naar het eiland verhuisden. Een lokale idiomatische uitdrukking is gecreëerd, waar het gemakkelijk is om de directe invloed van "comedia dell'arte" te ontdekken: het Kretenzische theater van die periode en het oude Griekse drama.

Zakynthiërs hielden van theater en tijdens de Venetiaanse overheersing was het theater dan ook zeer vaak een deel van de feesten van de adel. Latere theaters die er werden gevestigd, speelden niet alleen de traditionele voorstellingen, maar ook die van eigentijdse lokale auteurs van die tijd.

Het uitstekende landschap en de artistieke atmosfeer van het eiland was een stimulans voor verscheidene locale bewoners om te gaan schilderen. Zeer spoedig daarna waren de bekendste hagiografen van die periode van oorsprong Zakynthisch. Hun werken zijn nog aanwezig in de musea en de kerken van het eiland. De aanvankelijke invloed van Kreta resulteerde in de Creto–Zakyntsche School, spoedig nadat de School van Eptanissa (Ionische eilanden) werd gevormd, waar de traditionele Byzantijnse stijl met de stijl van de Renaissance van Italië werd samengevoegd. De meest beroemde en bekende schilders van deze school waren Panagiotis Doxaras, Nicolaos Coutouzis en Nicolaos Cantounis.
 
Tijdens recentere periodes zetten verscheidene schilders deze grote traditie van het schilderen voort, met als belangrijkste eigenschap de losbandigheid van het geloof met de nadruk ethiek.
 
Houtbewerking is een ander gebied van creativiteit van de bewoners van het eiland. Aangezien er heel wat kerken zijn, werd de houtbewerking erg populair, vooral bij de gewone bevolking. Bijna elke kerk van het eiland heeft een houten iconen scherm, waar het hout een uitstekend middel van uitdrukking en artistieke verwezenlijking is geworden. Door de lange traditie van het houtsnijden, is het niet verrassend dat de zilveren relikwieënschrijn, dat het lichaam bevat van Aghios Dionyssios, de beschermer van het eiland, een meesterwerk van zilverwerk is.
In een gebied waar de kunst altijd aanwezig is, is het normaal dat er interessante gebouwen zijn. Ondanks de totale vernietiging van de gebouwen in 1953 (aardbeving), heeft het Zakynthos van vandaag een zeer originele architecturale stijl, die de traditie van alle culturen combineert die hier geweest zijn. Door de Byzantijnse godsdienstige architectuurtribunes zij aan zij met de Venetiaanse gebouwen, en de Franse bourgeoise ideeën, die in verband zijn gebracht met de innovaties van de periode van Britse overheersing. Alle voorbeelden van architecturale stijlen zijn hier aanwezig. De schitterende herenhuizen van oude edele families, oude en recentere kerken, indrukwekkende kloosters, sterke forten en arcades, maar ook eenvoudige stedelijke en landelijke huizen maken er interessante combinaties van, die aan het eiland zijn prachtig karakter geven.

Muziek in Zakynthos:

In Zakynthos (Zante) is muziek niet alleen een cultuur, het is een essentiële component van het dagelijkse leven van de bewoners. Zoals Leonidas Zois, een student van leven en cultuur van Zakynthos zegt, is de muziek op het eiland een "zoet beroep", van zowel kunst als traditie. Een traditie die naar de mythologie terugkeert, aangezien men zegt dat de bewoners van Zakynthos werden onderwezen om de muziek van Apollo, de god van muziek, zelf te maken en te spelen.
 
Tijdens de meeste recente periodes, was de godsdienstige muziek het eerste om zich op een hoog niveau te ontwikkelen, hoofdzakelijk na de bezetting van Candia (Heraklion) door de Ottomanes in 1669. Het was toen, dat alle kunstenaars en intellectuelen overgingen van de Creto-Venetiaanse cultuur naar Eptanissa (Ionische eilanden), en ten eerste vooral naar Zakynthos.
 
Een origineel muzieksysteem, het Creto-Ionisch wordt ontwikkeld als godsdienstige muziek. De melodie doet herinneren aan de Byzantijnse muziek, waar het zijn wortels heeft, maar het wordt uitgevoerd op de manier van westerse muziek (vier stemmen).
 
Een andere originaliteit van de Zakynthische muziek zijn de volksliederen, die als "arechia" bekend worden. De oorsprong van "arechia" gaat een tijd terug en het is puur een creatie van het volk, met verscheidene elementen van "impromptu", zowel de muziek als de lyrische gedichten. Soms zijn de lyrische gedichten de werken van bekende dichters.
 
In 1860 richten 60 Zakynthische muziekamateurs, op initiatief van de Italiaanse muziekleraar Marco Battagel, een muziekvereniging op, de eerste in Griekenland. De vereniging hielp om de Europese muziek aan de mensen van het eiland vertrouwd te maken. De gevormde band werd geleid door eminente muziekdirigenten en speelden vele jaren muziek op de centrale pleinen van de stad Zakynthos. Het Zakynthische refrein, met 40 leden, blonk niet alleen uit op het eiland en Griekenland, maar ook in het buitenland, hoofdzakelijk in jaren zestig. 
 
Behalve de gitaar, is de mandoline ook een zeer geliefd instrument van de bewoners van Zakynthos. Het is altijd aanwezig in elke muziekband, rondwandelend in de nacht om voor een meisje te zingen, maar ook in "officiële" koororkesten.

Een andere muziekgroep, die actief is in Zakynthos, is het belangrijke zangkoor "To Fioro tou Levante", waar zowel deskundige zangers als amateurs deelnemen, strevend naar het verspreiden van goede muziek in Zakynthos, maar ook om Griekenland en andere landen van de wereld met de Zakynthische muziek vertrouwd te maken. Een ander belangrijke godsdienstige zangkoor is "Kyria ton Angelon" ("De dame van de Engelen"); het koor neemt aan elke godsdienstige viering op het eiland deel, het belangrijkste is de periode van de Heilige Week.